چه زمانی اسطوخودوس را هرس کنیم؟

چه زمانی اسوخودوس را هرس کنیم ؟

اسطوخودوس به عنوان یک گیاه نیمه بوته ای یا زیر درختچه در نظر گرفته می شود – گیاهی که به نظر می رسد یک ساله باشد زیرا بیشتر رشد آن نرم و سبز است اما ساقه های پایه قدیمی تر به چوب تبدیل می شوند. دانستن این موضوع به شما کمک می کند اسطوخودوس خود را هرس کنید.

 یکی از اهداف هرس کردن اسطوخودوس، این چند دلیل است:

• چوب اسطوخودوس بسیار ضعیف است و در اثر برف، یخ و پوسیدگی مستعد شکافتن است.
• ریشه اسطوخودوس کم عمق است، به این معنی که ریشه ها به دلیل رطوبت بیش از حد مستعد پوسیدگی و مرگ زودرس هستند.
• هرس منظم رشد ریشه را تشویق می کند، به خصوص در ماه های زمستان که گیاه انرژی را در ریشه ذخیره می کند. یک سیستم ریشه قوی برای رشد گیاه اسطوخودوس برای چندین سال ضروری است.
• برخلاف بسیاری از درختچه ها و درختان واقعی، چوبی که روی اسطوخودوس تشکیل می شود معمولاً جوان نمی شود. چوب قدیمی تولید شاخه های جدید را متوقف می کند یا شاخه های با فاصله تولید می کند و ظاهر کلی گیاه را از بین می برد.

در هرس اسطوخودوس به این نکات توجه کنید :

هرس گیاهان جوان اسطوخودوس

شروع هرس گیاهان اسطوخودوس در حالی که آنها هنوز جوان هستید. با برداشتن نوک‌های رشد جدید شروع کنید، به طوری که یک گیاه جوان بتواند با شاخه‌های متراکم پاسخ دهد که به شکل‌گیری خوب و رشد گلدهی زیادی کمک می‌کند تا در زمان بلوغ با آن کار کند. انتظار برای هرس باعث می شود که گیاه رشد چوبی ایجاد کند که نمی تواند به خوبی شکل بگیرد.

هرس گیاهان تاسیس شده اسطوخودوس

اسطوخودوس تثبیت شده را به شدت هرس کنید، پس از پایان گلدهی گیاه برای فصل، تمام ساقه ها را حداقل یک سوم کاهش دهید. انتظار می‌رود که اسطوخودوس در آفتاب کامل هر سال به شدت رشد کند، بنابراین از این فرصت استفاده کنید و گیاهان خود را به تپه‌های سبز رنگی تبدیل کنید که به شکل خاص اسطوخودوس هستند.

هرس گیاهان قدیمی اسطوخودوس

به هرس شدید گیاهان قدیمی ادامه دهید، اما چوب های بدون برگ را کوتاه نکنید. شما نمی‌توانید گیاهان را با بریدن چوب‌های قدیمی احیا کنید، اما می‌توانید با هرس کردن در نقاطی که درست بالای چوب هستند، آنها را دوباره جوان کنید. یک قانون خوب این است که تا گره سوم (یک برآمدگی برجسته که از آن برگها رشد می کنند) بالای قسمت چوبی بشمارید و سپس درست بالای آن برش دهید. اگر خوش شانس باشید، هر سه گره و همچنین برخی از گره های پنهان که در چوب دفن شده اند، بیدار می شوند و برای شما رشد می کنند.

دستورالعمل برای انواع خاص

شناسایی انواع اسطوخودوس و هرس متناسب با آن نوع، به شما کمک می کند تا بازدهی بیشتری برای تلاش خود داشته باشید. سه نوع رایج اسطوخودوس وجود دارد:

اسطوخودوس انگلیسی 

اسطوخودوس مانستد استطوخودوس نژاد انگلیسی است .این اسطوخودوس دارای ساقه های تک و بدون برگ و خوشه های فشرده شکوفه است. به طور کلی کم رشد است و شکل فشرده و کپه ای دارد. اسطوخودوس انگلیسی در اواخر بهار تا اوایل تابستان شکوفا می شود. اگر درست پس از اولین گلدهی آن به آرامی هرس شود، احتمالاً در اواخر تابستان دوباره گل می دهد. پس از این گل دوم، هرس کامل – معمولاً در اواخر ماه اوت – آن را برای زمستان آماده می کند و شکوفه های بیشتری را در بهار تشویق می کند.

لاوندین اینترمدیا” این ترکیبی از اسطوخودوس انگلیسی و سنبله نیز دارای انواع مختلفی است. رایج ترین آنها عبارتند از گروسو، پروونس و هیدکوت . ساقه های آن منشعب و بلندتر از ساقه های اسطوخودوس انگلیسی است. سنبله‌های گل نیز طولانی‌تر هستند و مخروطی برازنده دارند. لاواندین ها به شکل تپه ای هستند و معمولاً بزرگتر از اسطوخودوس انگلیسی با ساقه های بلندی هستند که تمایل دارند از مرکز بیرون بیایند. لاواندین ها در اواسط تا اواخر تابستان شکوفا می شوند و هرس کامل پس از فصل طولانی گلدهی گیاه را برای زمستان آماده می کند. به دلیل ساقه های بلند، ممکن است لازم باشد تا نصف اندازه گیاه را هرس کنید.

اسطوخودوس فرانسوی :

اسطوخودوس فرانسوی  : گاهی اوقات اسطوخودوس اسپانیایی یا فرانسوی نامیده می شود، این اسطوخودوس کمترین مقاومت را در بین اسطوخودوس ها دارد و زودتر در بهار شکوفا می شود. اسطوخودوس اسپانیایی یک سنبله گل کوتاه و کامل با گلبرگ های باز در بالا دارد که آن را از انواع دیگر متمایز می کند. به دلیل شکنندگی آن، این اسطوخودوس را به آرامی هرس کنید – هرگز خیلی نزدیک به پایه نیست – درست پس از اولین گلدهی. سپس برای بقیه فصل، سرکشی ملایم (حذف گلهای خرج شده) و شکل دهی را دنبال کنید. هرس کمی شدیدتر را می توان در اواخر آگوست انجام داد تا گیاه برای زمستان آماده شود و در بهار گیاه پرتر شود.

نکاتی در مورد هرس اسطوخودوس

هرس به طور کلی برای سلامت گیاه اسطوخودوس ضروری است. هرس نکردن به گیاه اجازه می‌دهد بزرگ و چوبی شود و گوشه‌هایی را تشکیل می‌دهد که آب را به دام می‌اندازد. این می تواند چندین خطر ایجاد کند:

• در تابستان، آب به دام افتاده باعث پوسیدگی در ساقه های ضعیف و چوب اسطوخودوس می شود.
• در اواخر پاییز، آب به دام افتاده باعث یخبندان زودرس می شود و فصل رشد را زودتر از موعد به پایان می رساند.
• در زمستان، آب به دام افتاده می تواند یخ بزند و به راحتی قسمت های چوبی را شکافت. بعلاوه، یک گیاه متراکم یا یک گیاه با چوب های پراکنده به ویژه در برابر بارهای برف آسیب پذیر است که می تواند گیاهان را تغییر شکل داده یا بشکند.

بنابراین مراقب گیاه اسطوخودوس خود در تمام فصول باشید و قسمت هایی را که ممکن است باعث ایجاد مشکل می شوند را حذف کنید.